Rozdział 7-To bierzemy!

         *Leon*
Gdy się obudziłem zobaczyłem  Violę wtuloną w mój tors. Po chwili zobaczyłem, że zaczęła się do mnie uśmiechać.-Dzień dobry kochanie!-Szeptem powiedziała mi do ucha.-Witaj!-Odparłem krótko i ucałowałem ją w czoło.-Wiesz tak sobie myślę...Może wprowadziłbyś się do mnie. Bo i tak większość czasu siedzisz u mnie, a nawet śpisz. Co ty na to?-Rzekła wstając do pozycji siedzącej.-Hmm....Kusząca propozycja, tylko jest jedno "ale". Co zrobimy z moim domem?-Zapytałem.-Może sprzedałbyś ten dom Lu i Fede, bo na razie mieszkają u rodziców Ferrero, a wiem, że już

Rozdział 6- Nic nie wymyślę!! Przysięgam!!

              Weszliśmy do restauracji Leon podszedł do recepcji.-Na kogo nazwisko zarezerwowany jest stolik?-Spytał bardzo poważnym głosem recepcjonista.-Na nazwisko Verdas.-Odparł mój chłopak.-A tak już widzę. Pański stolik jest oznaczony numerem 9 dla nie palących.-Rzekł po czym nas zaprowadził do przepięknie ubranego stolika. Leon odsunął mi krzesło co świadczyło o jego kulturze. Kelner przyniósł nam menu i zaczęliśmy wybierać dla siebie potrawy. Gdy obaczyłam na ceny tych dań osłupiałam. Najtańsze danie było za 150 zł, a najdroższe za 830zł.-Leon... Te

Rozdział 5-Tylko mi tam grzeczni bądźcie!!

       Obudziłam się przed Leonem i postanowiłam zrobić mu śniadanie do łóżka. Więc założyłam mój satynowy szlafrok i poszłam do kuchni gdzie przygotowałam naleśniki z malinami, bo wiem, że mój ukochany ma uczulenie na truskawki.

Śniadanie Leona

Po przygotowaniu wszystko położyłam na tace i zaniosłam. Weszłam do sypialni, a tam ujrzałam słodko śpiącego chłopaka. Odłożyłam tacę ze śniadaniem na szafkę nocną i zaczęłam budzić sztyna.-Kotku wstawaj.-Powiedziałam spokojnym głosem.-Jeszcze 5

Rozdział 4- Do niczego tam nie doszło!

            Po zjedzeniu śniadania Lu zadzwoniła do mnie z pytaniem czy pójdziemy na zakupy więc się zgodziłam. Chciałam pozmywać, ale Leon mi nie pozwolił dlatego poszłam się ubrać. Po wykonaniu tej czynności wyglądałam cudownie jak to uznał mój

Strój Violetty

chłopak. Usłyszałam dzwonek do drzwi, a moim oczom ukazała się Lu, która przyszła po mnie. Pożegnałam się z Leonem całusem w policzek i poszłyśmy do centrum handlowego.-I jak się układa z Leonem?-Blondynka zaczęła rozmowę.-Wiesz wspaniale. I nawet zaprosił mnie na dziś wieczór na romantyczna kolację.-Powiedziałam uradowana.-Aha. bo wiesz Fede mówił mi co wyrabialiście jak weszedł do ciebie do domu...I chyba wiesz co mam namyśli...-

Rozdział 3-Fede!!!

          Gdy Lu poszła otwarłam drzwi do mojego domu. Weszliśmy do salonu, a ja poszłam na górę zanieść walizki. Leon czekał na mnie w pokoju gościnnym. Zeszłam i zaczęłam rozmowę.-Przepraszam cię za Lu.Ona zawsze musi mi zrobić wstyd przed chłopakiem.-Odparłam.-Nic się nie stało.-Powiedział z uśmiechem na twarzy, po czym poszłam zrobić kawę. Weszłam do kuchni, a za mną powędrował Leon.-Na co masz ochotę?-Zapytałam rozpromieniona.-Na ciebie...-Rzekł tak cicho, że go z ledwością usłyszałam.-Leon...Ja też cię kocham, ale zrozum musimy się lepiej poznać, bo znamy się dopiero 2 dni.-Tłumaczyłam.-Wiem...Ale ja nic na to poradzę, że chcę cię pocałować...-Odparł po czym zbliżył się do mnie tak jak w parku ostatnio dzieliły nas milimetry od pocałunku.No, ale cóż stało się znowu mnie pocałował. Każdy pocałunek oddawałam mu z większą namiętnością. Jak na złość do kuchni wparował mój kochany braciszek Fede...-Witaj w domu siostrzyczko!!!-Krzyknął uradowany i dopiero zauważył, że jest w

Rozdział 2-Czyli zostaniesz moją dziewczyną?!

         Gdy zobaczyłam ja się zaczął tłumaczyć zaczęłam się śmiać i przerwałam mu jego tłumaczenia.-Spokojnie, nie musisz się tłumaczyć.-Wtrąciłam się.-Muszę! Choć tego pragnąłem to muszę ci to powiedzieć!-Powiedział ze zdenerwowaniem w głosie.-Coo?!-powiedziałam oszołomiona-Tak! Dobrze słyszysz! Ja..jaaa...Ja cię kocham!!-Zaszokował mnie tym co powiedział. Już miał odbiegnąć,ale złapałam go za nadgarstek.-Leon...-Powiedziałam.-Pewnie masz mnie za jakiegoś palanta, który zakochuje się w dopiero poznanej dziewczynie...-Odparł ze smutkiem w głosie.-Nie wręcz przeciwnie.Ja...jaaaa...Też cię kocham.-Rzekłam ze wstydem w oczach.-Czyli mam u ciebie szansę ?-Spytał z nadzieją.-Tak, ale to się nie uda. Ja tu nie mieszkam i jutro wyjeżdżam do BA...-Gdy skończyłam mówić zaczął się śmiać.-Z czego się śmiejesz?-Zapytałam-Z ciebie. Bo ja też tu nie mieszkam tylko w BA.-Rzekł z wielką radością w głosie, co mi bardzo zaimponowało. Uśmiechłam się do niego i przytuliłam.-Czyli zostaniesz moją

Rozdział 1- Przypadek? Nie sądzę!

        Jeszcze jeden dzień na studiach.Myślałam, że nigdy się nie skończą. Zmyślona szłam chodnikami z kawą, którą przed chwilą kupiłam  w kawiarni niedaleko. Po chwili wpadłam na jakiegoś chłopaka, który podał mi rękę, aby mi pomóc wstać.
-Przepraszam zamyśliłam się i pana nie zauważyłam.-powiedziałam speszona i zauważyłam ,że jego koszula jest w mojej kawie.
-Nic się nie stało.-powiedział po chwili -Ile jestem ci winna za tą koszule?-Powiedziałam sięgając do torebki po pieniądze.
-A tak w ogóle to jestem Leon Verdas.-Powiedział z  uśmiechem na twarzy.
- Violetta Castillo- Powiedziałam uśmiechem na twarzy.
-A może dasz zaprosić się na obiad, jutro o 15:00? W zamian za tą koszule.-odparł
-A dam się zaprosić.Tylko daj mi swój telefon i wpisze ci mój numer.-powiedziałam wyrywając mu z ręki telefon. Gdy wpisałam

Prolog :D

To ja i moja przyjaciółka :*

    Hej jestem Violetta i mam 19 lat. Na razie studiuje wraz z moją przyjaciółką Ludmiłą Ferrero inaczej Lu.Studiuję Biznes, a ona Reporterstwo , ale nie długo koniec roku i wracamy do BA(od aut. Dla nie kumatych do Buenos Aires :D) jestem ciekawa jaką dostanę ocenę końcową, ponieważ gdy dostanę 5 to każda firma mnie przyjmie jako asystentkę lub kogoś o wyższym stanowisku.