Chapter 14| Sam chciał.

Zostaw komentarz. To mnie motywuję.

               Nie dane nam było dalej się całować, ponieważ zaczął mi dzwonić telefon. Przewróciłam teatralnie oczami i odebrałam urządzenie.

-Halo?

-Violetta! Ludmiła mówi. Federico się ze mną umówił!-Pisnęła do słuchawki.

-Jej gratuluję.

-Coś ty taka nie w humorze? Przerwałam ci w czym…Aaa już rozumiem! Jesteś z Leonem! I wam przerwałam… Dobra kończę pa!

Zaśmiałam się i rzuciłam telefon na stolik nocny. Leon popatrzył na mnie nie zrozumiale.

-Kto dzwonił?

-Coś ty taki ciekawski? Przecież cię nie zdradzam.-Zachichotałam.

-No wiem, ale chyba mogę się zapytać, nie?

-No możesz, możesz. Dzwoniła Ludmiła z informacją, że Federico się z nią umówił.

-Czyli jednak się za nią wziął.

-Co? Jak to się za nią wziął?

-Wczoraj zadzwonił do mnie jaki to on nie szczęśliwy, bo nie wie jak zaprosić Ludmiłę na randkę i tak dalej. No to mu powiedziałem, żeby po prostu ją zaprosił i tyle.

  Ludmiła

Okay. Teraz muszę zadzwonić do Kevin’a, że z nami koniec. O wilku mowa! Właśnie dzwoni.

-Ludmiła?

-Tak?

-Jest sprawa. Bo ja.. Ja się zakochałem i to znaczy, że z nami koniec.

-Właśnie miałam też do ciebie dzwonić w tej sprawie. Ja też się zakochałam.

-Więc zrywamy w zgodzie?

-Tak.

-To.. Do zobaczenia.

-Do zobaczenia.

Uff… Myślalam, że będzie gorzej. Na szczęście on mi to ułatwił. Dobra koniec tego siedzenia! Zostało mi mało czasu do przyjścia Federico. Wstałam z mojego wygodnego łóżka i poszłam do łazienki wziąć szybki prysznic. Potem ubrałam się w moją ulubioną czarną sukienkę, która podkreślała moje kobiece kształty, a do tego takiego samego koloru szpilki. Krwisto czerwoną szminka poprawiałam swoje usta, aż tu nagle zaczął dzwonić dzwonek. Szybko poprawiłam swoją fryzurę i pobiegłam otworzyć drzwi. Tak pobiegłam. To że mam szpilki to nie znaczy, że nie umiem w nich biegać. Mniejsza. Otworzyłam drewniana konstrukcję i zobaczyłam Włocha ubranego w czarny garnitur. Włosy postawione miał na żel co sprawiało iluzje wyższego. Nie umiałam wydusić z siebie nawet krótkiego cześć. Nie potrafiłam przestać na niego patrzeć.

-Cześć. Ślicznie wyglądasz.-Powiedział w końcu. Po tym pocałował mnie w policzek.

-H-hej. Ty też niczego sobie.-Odparłam w końcu.

-Więc idziemy?-Kiwnęłam tylko twierdząco głową. Coś czuje, że ta randka będzie najlepsza w moim życiu! Zdecydowanie najlepsza.

Violetta

Nudzi mi się jak małemu dziecku. Co ja mam robić? Leżę i się nudzę, a Leon ogląda jakiś durny program.

-Leon..

-Tak wiem nudzi ci się.

-No to jeśli wiesz to wymyśl mi jakieś zajęcie.

-Zdejmij ciuchy i je popilnuj, a ja przy okazji sobie popatrzę.-Uśmiechnął się do mnie chytrze i wrócił do poprzedniej czynności.

-Ha. Ha. Ha. Bardzo śmieszne. Jak jesteś taki mądry to sam tak zrób.-Rzuciłam zirytowana. W mgnieniu oka szatyn nie miał już na sobie koszulki.

-Teraz muszę pilnować tej koszulki, żeby elfy mi jej nie zabrały.-Powiedział poważnie, a ja nie wytrzymałam i zaczęłam się śmiać.

-Jesteś dziwny.

-Ale to we mnie kochasz.-Odparł wyszczerzając swoje śnieżnobiałe zęby po czym mnie pocałował.

-Dobra, dobra. A teraz zakładaj mi tą koszulkę to wtedy na sto procent elfy ci jej nie wezmą.

-Tak sądzisz?

-Tak.

-No to jeśli ty tak mówisz to okay.-Powiedział jednocześnie zakładając na siebie z powrotem bluzkę. W między czasie dostałam jakąś wiadomość, więc postanowiłam ją sprawdzić.

Od: Nieznany. 21:12

I jak ci się żyje z Leonkiem? Ciesz się ciesz póki możesz.

Pewnie teraz zastanawiasz się kim jestem? Niech ci twój
„idealny” Leon powie. On wie.
F.

Leon wie kim jest ten tajemniczy F. A jeśli to jest jego była dziewczyna? I ona się chce na nim zemścić?

-L-leon?

-Tak skarbie?

-Kto to jest?-Popatrzył na mnie niezrozumiale, ale po chwili zrozumiał o co mi chodzi, gdy pokazałam mu tą wiadomość. Spojrzał na mnie zdenerwowany. On coś wie i mi nie chce powiedzieć.

-Kurwa.-Przeklął pod nosem. Nie minęło parę sekund, a jego już nie było w pokoju.

Leon

W tym momencie Filipe przegiął. Po jaką cholerę miesza w nasze sprawy moją dziewczynę?! Wkurzony wybrałem jego numer i kliknąłem zieloną słuchawkę.

-No witam cię mój przyjacielu.

-Dlaczego to robisz?

-Robię co?

-Dlaczego do kurwy nędzy mieszasz w nasze sprawy Violettę?!

-Powinna wiedzieć jaki jest naprawdę jej „idealny” chłopak. To, że wyjechałeś z Rzymu nie znaczy, że uciekłeś od swoich problemów.

-Powiedz mi tylko dlaczego do cholery przypomniałeś sobie o mnie po tych pieprzonych 4 latach?

-Hym.. Pomyślmy. Może dlatego, że chce się zemścić?

-Ty? Zemścić?

-Tak.

-Niby za co? Co ja takiego zrobiłem? To ty do kurwy uśmierciłeś mojego brata.

-Sam chciał.

-Nie chciał. Myślał, że jeśli to zrobi przyrówna tobie. Byłeś do cholery jego przyjacielem. Wykorzystałeś go. Wysłałeś go do tego cholernego nielegalnego wyścigu motorów.

-Nie moja wina, że jeździć nie umiał i przy pierwszym zakręcie wjechał w innego zawodnika.

-Ja pierdole! On miał 16 lat! Myślisz, ze taki szesnastolatek potrafi jeździć na motorze?

-Będziesz się teraz rozczulać nad swoim bratem? Lepiej mnie słuchaj. Albo po jutrze widzę cię w Rzymie i załatwiamy tą sprawę twarzą w twarz, albo twoja Violetka długo nie pożyje.

-Jesteś gnojem.

-Mówi ten co jeszcze parę lat temu wciągał marihuanę i pieprzył każdą napotkaną laskę.

-Za dwa dni będę.

-Tak myślałem. Do zobaczenia przyjacielu.

-Taa do zobaczenia.

Wściekły rzuciłem telefonem o podłogę. Już mi nie zależy czy się zepsuł czy nie.

-Twój brat zginął?-Usłyszałem za sobą głos Castillo. Zamarłem.-Dlaczego mi nie powiedziałeś? Nie ufasz mi?-No kurwa nie. Nie, nie, nie i jeszcze raz nie! Ona zaraz zacznie płakać.

-Violu to nie tak.

-A jak?

-Chodźmy do pokoju to ci to wszystko wytłumaczę.-Kiwnęła twierdząco głową. Weszliśmy do mojej sypialni i  usiedliśmy na łóżku.

-Więc?

-Więc, tak miałem brata. Zginął w wieku 16 lat.-Wciągnąłem głośno powietrze.

***

 Od autorki: Witam, witam kocham pingwiny! xD

Od razu mówię nie zabijajcie mnie, że zakończyłam w takim momencie! xD

Wiecie, że Lajon miał brata, wiecie jak zginął, ale nie wiecie co tak naprawdę się wydarzyło, 

gdy Verdas miał 18 lat ^^

Standardowo nie wiem co pisać w notce, więc paa  xD

Do następnego!

9 komentarzy-> Chapter 15.

Buziaki,

Daria *-*