Więcej w rozwinięciu.
Długo myślałam nad tym co zrobić z blogiem. Rozdziały są coraz krótsze, coraz rzadziej się pojawiają i moim zdaniem są nudne. Bardzo was przepraszam. Zawaliłam. Myślałam, że dam radę i pisać długie rozdziały i uczyć się na sprawdziany itd. do szkoły. Jednak nie dałam. Jestem zawiedziona sama sobą. Naprawdę przepraszam. Przykro mi to mówić, ale zawieszam bloga na czas nie określony. Nie mam weny, ani pomysłu co dalej. Ale nie martwcie się wrócę. Mam nadzieję, że nie długo. Jeszcze trochę i wybiję 80k za co dziękuję.
Na 100k szykuję coś co po części zmieni moje nastawienie do bloga jak i do was. Mam taką malutką nadzieję, że spodoba wam się ten pomysł. Myślałam nad tym dość długo, ponieważ po pierwsze nie wiem czy to wypali, po drugie nie wiem czy wam się to spodoba, ale myślę, że tak, bo dzięki temu będę mogła szybciej się z wami kontaktować gdyby coś nie wypaliło. Jednym słowem będzie to taka niespodzianka na 100k.
Mam nadzieję (wiem powtarzam się), że mnie zrozumiecie.
Buziaki,
Daria xx
Nowe opowiadanie
4 lata temu
Rozumiem. Będę czekać na Twój powrót. Jeżeli chcesz to u mnie na blogu jest prolog nowej historii. Zapraszam serdecznie! A ty się trzymaj. Regeneruj siły i wracaj do nas.
OdpowiedzUsuńMaddy ❤
Moim zdaniem rozdziały wcale nie są nudne, ale rozumiem, że chcesz troszkę "odetchnąć" od bloga :)
OdpowiedzUsuńCzekam na Twój powrót!
Gratuluję ci (prawie) 80 tysięcy wyświetleń!
Życzę, żeby było ich jeszcze dużo, dużo więcej, bo na to zasługujesz ;)
Buziaki :***
Będę czekać na twój powrót. Dziękuje ci, ze mimo sprawdzianów, kartkówek pisałaś dla nas. Twoje rozdziały są cudowne i naprawdę powinnaś o tym wiedzieć. Gratuluje ci z całego serduszka nadchodzących 80k. Obiecuje ci, że będę codziennie wchodzić na twojego bloga po kilka razy dziennie, aby jak najszybciej dobić do 100k i twojego powrotu, Dariu.
OdpowiedzUsuńJesteś dla mnie wspaniałą bloggerką. Jesteś dla mnie wzorem. Dzięki twoim opowiadaniom nabierałam inspiracji i tworzyłam swoje historie. Patrzyłam na twojego bloga i powtarzałam sobie Kiedyś będę taka jak ona. Teraz wiem, że to nie możliwe. Nigdy nawet w połowie nie będę taka jak ty. Taka wyjątkowa i posiadająca tyle talentu.
Będę strasznie tęsknić. Na razie życzę ci dalszych sukcesów w życiu blogowym oraz powodzenia w szkole, bo sama wiem, że na koniec roku nauczyciele wariują. Teraz nie pozostaje mi powiedzieć nic innego jak:
Do zobaczenia, Dariu.
Twój Kamuflaż.
Ale przyjmijmy, że to ,do zobaczenia' prosto z serca, a prosto z serca jestem:
Agata.
Będę czekać skarbie. Przejdziemy bałtyk i wrócisz do nas :D Wiem co teraz myślisz. Tak masz racje potrzebny psychiatra od razu. Już nawet czekam na wolne miejsce w szpitalu psychiatrycznym :'D
OdpowiedzUsuńBędę czekać tyle ile trzeba, bo wiem, że warto :)
Pozdrawiam Patty;*
Buziaczki♥♡♥
Będę czekać kochana <3
OdpowiedzUsuńJEST JUZ PO 100K WRACAJ ♡
OdpowiedzUsuń